مادرااااااااانه

به نام خدایِ خوب یک هفته گذشت, رفتیم برای سونو به مرکز رادیولوژیِ قصر ( همه جاهایِ دیگه پُر بود چون به تعطیلات عید نزدیک بودیم) اونجا یه مانیتور روبرویِ منو آقایِ پدر بود, آقای دکتر خیلی خوش برخورد بودن همون اول وجودت رو به ما تبریک گفتن و توضیح دادن که یه جاهایی سکوت شون نشونه ی بدی نیست بلکه دارن محاسبات رو دقیق انجام میدن با این حال همه ی قسمتهایِ وجودِ نازنینت رو یک به یک نشون دادن: سر, بدن, دستها, پاها, ستون فقرات, خون رسانیِ قلب و ........ طبقِ سونو در تاریخِ 26/12/91 شما 12 هفته و 1 روز داشتی و تاریخ تولد طبیعیت 7/7/92 رو نشون داد حدودا" 50گرم وزن داشتی و همه چیز خداروشکر طبیعی و خوب بود وسطِ همه ی این دا...

به نام خدایِ خوب امروز پیش آقای دکتر وقت داشتیم/ رفتیم تا میزانِ رشدت بررسی بشه طبق سونو در تاریخِ 20/12/91 شما 11 هفته و 1 روزت بود و قدِ نازنینت به 4.3 سانتی متر رسیده بود (قربونِ قد و بالات عسلم) بنابراین آقایِ دکتر پیشنهاد کردن که حتما" هفته ی آینده سونوگرافیِ nt و آزمایشِ غربالگری برات انجام بشه و خوردن کپسول آهن و ویتامین رو هم شروع کنم راستی وقتی فهمیدم اومدی توی دلم 50 کیلو بودم و حالا به لطفِ حضور شما نزدیکِ 52 شدم نگران هیکلِ مامانت نباشی ها /حسابی توپولی شو آخه مامان همیشه دوست داشته لاغر باشه با یه شکمه قلمبه! :-) خداجونم یه دنیا شکــــــر   ...

به نام خدایِ خوب از روزی که اومدی توی دلم با خودت یک عالمه علائم عجیب و غریب هم آوردی با همشون کنار اومدم عزیزم, حتی یکبار هم شکایت نکردم تازه یه جورایی باهاشون حال هم میکردم! تا اینکه دیروز همه چی تغییر کرد! همه ی اون علامتهایِ به ظاهر نا به هنجار یکجا از بین رفت و این واسه منی که وجودت رو با اون ها حس می کردم یه نشونه ی بد بود/ از دیروز دنیا رویِ سرم خراب شد, حس می کردم شاید برات خدایی نکرده...... امروز با خانم دکتر تماس گرفتم گفت چیزی نیست اما اگر استرس داری بیا خیالت با یه سونو راحت بشه, رفتم مطب فقط راه میرفتم تا نوبتم بشه, دستام یخ کرده بودن خلاصه نوبتم شد و رفتم توی اتاق دراز کشیدم, خانم دکتر کارشو شروع کرد, صورتش رو به مانی...

به نام خدایِ خوب به شکرانه ی حضورت به شکرانه ی وجودِ همیشه سلامتت به شکرانه ی قلبِ تپنده ات که رنگ دنیا رو برای ما زیباتر کرد به شکرانه ی آرامشِ مطلقی که بیش از پیش در زندگی مان جاری ساختی به شکرانه ی اینکه این روزها وجودم میزبانِ تکه ای از وجودِ خداست امروز  7/12/91 برایت گوسفندی قربانی کردیم و به کمکِ عمو احسانِ عزیز به موسسه خیریه ی کودکانِ سرطانیِ محک تحویل دادیم باشد که مقبول افتد/ باشد که همیشه سلامت باشی/ باشد که تا ابد قدردانِ خدا بمانیم خدایا شکـــــــــر ...

به نام خدایِ خوب از اونجاییکه تصمیم گرفتم همزمان تحتِ نظر دوتا دکتر باشم امروز دوباره برام لحظه ی موعود بود/ لحظه ی دیدنِ تو با یه وجودی که پر از هیجان واسترس بود اینبار وارد مطب خانم دکتر شدیم و خدا رو بی نهایت سپاس که ایشون به سرعت خونه ی کوچولوت رو توی دلم پیدا کردن و بر سلامت کاملِ شما صحه گذاشتن ممنون که به سرعت قلبِ پر تپش ات رو نشون دادی, قلبی که ظاهرا" قلبِ توئه اما بخدا قسم که این روزها واسه زنده بودنِ من میتپه/ مامانی باور میکنی دیدنِ تپشش هر لحظه به من جونِ دوباره میده؟!؟ آقای پدر از تمامی لحظات فیلمبرداری کرد تا هرگز فراموش نشه این تکرارنشدنی هایِ زیبایِ زندگیمون کنجدیِ خانه ی ما  در تاریخِ 2/12/91 عمری به اندازه...