دلنوشته های آقایِ پدر

خدای بخشنده ی بخشاینده ؛
14روز دیگه ، ملکه کوچولوی من رو فرشِ قرمز زندگیمون پا می زاره 
هر چی فکر می کنم نمی فهمم چه جوری اینقدر زود این هشت ماه و نیم گذشت 
خیلی زود گذشت ، خیلی زود که نه ؛ خیلی خیلی زود گذشت
شاید هم خیلی خوش گذشت که اینقدر زود گذشت . . . 
گرچه حس پدر شده حسِ فوق العاده ایه ولی پدرِ یه دختر کوچولو بودن یه حس غیر قابل توصیفه 

خدای مهربان من ؛ 
بعضی نعمت ها هست که آدم یادش می ره شکرشُ به جا بیاره 
بعضی نعمت های دیگه هم هست آدم یادش نمی ره شکرگزارش باشه ولی از عهده ی شکرگزاریش هم بر نمیاد 

خدای مهربان من ؛
اگه یه پدر می تونه اینقدر فرزندشُ دوست داشته باشه پس حتماً رابطه ی یه خدا با آفریده اش خیلی خاص تر از اونه که تو ذهنِ من جا بشه 
فروتنانه از تو سپاس گزاری می کنم و به خاطر هر آنچه که فقط تو می دانی و من ، از تو آمرزش می طلبم .
" خدایا راهنما و نگهدار دخترم باش !!! "

.آمین.

بابا حمید